Choroba Hashimoto i niedoczynność tarczycy

Choroba Hashimoto to choroba autoimmunologiczna w której komórki naszego układu odpornościowego atakują i niszczą komórki tarczycy. Komórki pęcherzykowe stanowiące podstawową jej strukturę wytwarzają hormony odpowiedzialne za tempo przemiany materii - tyroksynę (T4) i trijodotyroninę (T3). Hormony z tarczycy przenoszone są do krwioobiegu skąd ostatecznie trafiają do innych tkanek i narządów, które posiadają receptory zdolne do łączenia się z nimi. Przyłączenie do nich hormonów prowadzi do rozmaitych reakcji fizjologicznych zależnych od rodzaju tkanki. Np. po połączeniu z receptorami znajdującymi się w sercu dochodzi do przyspieszenia akcji serca, natomiast po przyłączeniu do receptorów w tkance tłuszczowej nasilają się procesy jej spalania. Pokazuje to jak istotne mają znaczenie hormony tarczycy m.in. w utrzymaniu i/lub redukcji tłuszczowej masy ciała.

Postępująca choroba Hashimoto prowadzi do stopniowego zanikania gruczołu tarczycy, zmniejszenia ilości wytwarzanych hormonów T4 i T3, a w konsekwencji do pełnoobjawowej niedoczynności tarczycy. Do podstawowych objawów niedoczynności tarczycy należy nadmierne gromadzenie tkanki tłuszczowej i trudność w jej redukcji, spowolnione tętno, obniżone ciśnienie krwi które może objawiać się uczuciem zimna i niską jego tolerancją, suchością i szorstkością skóry.
Do tej pory nie są znane przyczyny rozwoju choroby Hashimoto, jednak lekarze i naukowcy są zgodni, że odpowiednio wczesna diagnoza, podjęcie leczenia oraz dietoterapia mogą spowolnić, a nawet czasami całkowicie zahamować dalszy jej rozwój. Dlatego niezwykle istotnym jest dobór odpowiedniej diety.